5 пословиц с числами на татарском языке

Җиде кат үлчә ,бер кат кис. Биш әйткәнче бер эшлә . Кыңгыр эш кырык елдан соң да беленә. Ялкау бер эш эшли белә :чалкан ятып мышный белә. Биш кат ишекенчә,бер кат күрергә кирәк.

Егет сузе бер булыр. Анын уз тугызы-тугыз. Бер эйт, берэгэйле эйт.

Бер эйт берэгэйле.

Алты яшьтә белгәнеңне гомере дә онытмассың.

Авыздагы сүз синеке, авыздан чыккач илнеке.

Алма алмагачтан ерак төшми.

Атның типми сирәге, тибә сигәге.

Атлар ашаганда, тайлар кешни йөри .

Алдында каз, ул да аз.

Аш- ашка, урын- башка.

Атаң урыс булсын, билеңдә балтаң булсын.

Акчасы түләгән, урысы үлгән.

Акыллы кеше тавышын күтәрми.

Арба ывалды – утын, үгез үлде – ит.

Аерылганны аю ашар, бүленгәнне бүре ашар.

Ашап туймаганны, ялап туймыйсың.

Аягың тынса да, жаның тынмый.

Алма төбенә алма, имән астына әкәлә.

Ашаганда өмет бара.

Ашыккан ашка пешкән.

Ашыңны да ашый, башыңны да ашый.

Ашаган белми, тураган белә.

Ананыкы балада, баланыкы далада.

Байлык-бер айлык, ярлылык-гомерлек.

Башы барның-ашы бар.

Бүредән курксаң,урманга да барма.

Белмәгәннең беләге тыныч.

Беренче күкәен күреп, тавык үзе дә келә.

Беренче кавын тәмлерәк була.

Белем кунак, акыл хуҗа.

Борын төбендәген күрми, урман авызындагын күрә.

Былбыл бәхет биләми, дылдыл били.

Бер авыл - бер көн.

Бер тычкак сыер чил көтүне пычрата.

Биргән би улы, бирмәгән эт улы.

Брат братка черт рад.

Баканың да боты ерылган.

Бара-бара, базар кала.

Буе үскән, акылы юк.

Бирәсең кул белән, аласың аяк белән.

Бәхет навоз кучасы өстендә.

Бозауны да киендерсәң кыз була.

Биш кат үлчә,бер кат кис.

Биш кат ишкенчә,бер кат күрергә кирәк.

Гомер итү-түгел күпер күчү.

Дустыңа сереңне сөйләмә, дустыңнын да дусты бар, ул да сөйләр дустына.

Дошман китергән хәбәргә колак салма.

Ертык тишектән көлә.

Еламаган баланың бишеген тирбәтмиләр.

Ерактагы ыру, якындагы күрше.

Еламаган балага имчәк бирмиләр.

Зурга ирешәм дисәң,кечкенәдән башла.

Ит яхшылык, көт яхшылык.
Ит усаллык, көт усаллык.

Ит булмаганда, үпкә дә тансык.

Иренгән ике эшли.

Иртә торган тешен казый.

Ире ишектән, хатыны тишектән.

Ике ахмакка бер акыл җитә.

Исерекнең телендә ни, башында шул.

Йөрәк әрнемәсә,күз еламый.

Кара хәреф, ак бәхетне итә.

Калган эшкә кар ява.

Кыз кевәз, кием аз.

Кеше иртә тынмаса-кич тынмый, кич тынмаса-һич тынмый.

Кеше сүзе-кеше үтерә.

Кешегә ышанма, Иделгә таянма.

Кара төштә-ашлык, ак төштә-ташлык.

Кунак ашы-кара каршы.

Күз күп күрә дә,кулга тими.

Күз курка, кул эшли.

Күпне алма, аздан калма.

Күп сөйләгән яза, күп йөрегән аза.

Күпме ашатсаң да, урман хайваны урманга бага.

Күз курка, кул эшли.

Кемнең арбасына утырырсың, шуның җырын җырларсың.

Күп күрерсең, күп белерсең.

Кул кулны юа, кул битне юа.

Киткән кыздан кучарка да курка.

Кем эшләми, ул ашамый.

Келәнчегә яз яхшы, мактанырга ят яхшы.

Кайсы бармагыңны капсаң, шул авырта.

Көлмә кешедән, үз авызың өшегән.

Кызым сиңа әйтәм, килен син тыңла.

Кискән әпәй, кире ябышмый.

Килен каниш туфрагы.

Карт алаша буразнаны бозмый, тирән дә сукаламый.

Кызлы кыздан көлмәсен, уллы улдан көлмәсен.

Кеше күрке- кием, тал күрке-яфрак.

Керпе дә үз баласына йомшагым дип әйтә.

Күп сөйләгән күп күрә.

Кемгә төшкән, шул пешкән.

Кунакка туеп бар, түшәм икмәкне куеп бар.
Кунак хужанын
Кострюленә күрә капкачы.

Малга-хуҗа, улга ата кирәк.

Мүкләнгән таш астына су акмый.

Мич җылысы җылытмый-җан җылысы җылыта.

Март - сыер мөгезе шарт.

Менмә тайны, биертерсең.

Нечкә кия сөйгәнен, калын кия сыйганын.

Нәрсә чәчерсең, шуны урырсың.

Олы олны белми, ата кызны белми.

Олы яштән, тары колактан.

Олыны олыласаң,олылык күрерсең.

Сүзең белән эшең бер булсын.

Сыерлар су эчкәндә,бозаулар боз ялый.

Туа булмый, тора була.

Тел сөяксез, ни әйтсәң дә бегелә.

Тиз тапкан тиз югала, тәмле дә булмый.

Тешләгәннең артында тор, типкәннең алдында тор.

Җиде кат үлчә ,бер кат кис. Биш әйткәнче бер эшлә . Кыңгыр эш кырык елдан соң да беленә. Ялкау бер эш эшли белә :чалкан ятып мышный белә. Биш кат ишкенчә,бер кат күрергә кирәк.

Җиде кат үлчә ,бер кат кис. Биш әйткәнче бер эшлә . Кыңгыр эш кырык елдан соң да беленә. Ялкау бер эш эшли белә :чалкан ятып мышный белә. Биш кат ишеткәнче, бер кат күрергә кирәк.

Җиде кат үлчә ,бер кат кис. Биш әйткәнче бер эшлә . Кыңгыр эш кырык елдан соң да беленә. Ялкау бер эш эшли белә :чалкан ятып мышный белә. Биш кат ишкенчә,бер кат күрергә кирәк. + Алты яшьтә белгәнеңне гомере дә онытмассың.

Авыздагы сүз синеке, авыздан чыккач илнеке.

Алма алмагачтан ерак төшми.

Атның типми сирәге, тибә сигәге.

Атлар ашаганда, тайлар кешни йөри .

Алдында каз, ул да аз.

Аш- ашка, урын- башка.

Атаң урыс булсын, билеңдә балтаң булсын.

Акчасы түләгән, урысы үлгән.

Акыллы кеше тавышын күтәрми.

Арба ывалды – утын, үгез үлде – ит.

Аерылганны аю ашар, бүленгәнне бүре ашар.

Ашап туймаганны, ялап туймыйсың.

Аягың тынса да, жаның тынмый.

Алма төбенә алма, имән астына әкәлә.

Ашаганда өмет бара.

Ашыккан ашка пешкән.

Ашыңны да ашый, башыңны да ашый.

Ашаган белми, тураган белә.

Ананыкы балада, баланыкы далада.

Байлык-бер айлык, ярлылык-гомерлек.

Башы барның-ашы бар.

Бүредән курксаң,урманга да барма.

Белмәгәннең беләге тыныч.

Беренче күкәен күреп, тавык үзе дә келә.

Беренче кавын тәмлерәк була.

Белем кунак, акыл хуҗа.

Борын төбендәген күрми, урман авызындагын күрә.

Былбыл бәхет биләми, дылдыл били.

Бер авыл - бер көн.

Бер тычкак сыер чил көтүне пычрата.

Биргән би улы, бирмәгән эт улы.

Брат братка черт рад.

Баканың да боты ерылган.

Бара-бара, базар кала.

Буе үскән, акылы юк.

Бирәсең кул белән, аласың аяк белән.

Бәхет навоз кучасы өстендә.

Бозауны да киендерсәң кыз була.

Биш кат үлчә,бер кат кис.

Биш кат ишкенчә,бер кат күрергә кирәк.

Гомер итү-түгел күпер күчү.

Дустыңа сереңне сөйләмә, дустыңнын да дусты бар, ул да сөйләр дустына.

Дошман китергән хәбәргә колак салма.

Ертык тишектән көлә.

Еламаган баланың бишеген тирбәтмиләр.

Ерактагы ыру, якындагы күрше.

Еламаган балага имчәк бирмиләр.

Зурга ирешәм дисәң,кечкенәдән башла.

Ит яхшылык, көт яхшылык.
Ит усаллык, көт усаллык.

Ит булмаганда, үпкә дә тансык.

Иренгән ике эшли.

Иртә торган тешен казый.

Ире ишектән, хатыны тишектән.

Ике ахмакка бер акыл җитә.

Исерекнең телендә ни, башында шул.

Йөрәк әрнемәсә,күз еламый.

Кара хәреф, ак бәхетне итә.

Калган эшкә кар ява.

Кыз кевәз, кием аз.

Кеше иртә тынмаса-кич тынмый, кич тынмаса-һич тынмый.

Кеше сүзе-кеше үтерә.

Кешегә ышанма, Иделгә таянма.

Кара төштә-ашлык, ак төштә-ташлык.

Кунак ашы-кара каршы.

Күз күп күрә дә,кулга тими.

Күз курка, кул эшли.

Күпне алма, аздан калма.

Күп сөйләгән яза, күп йөрегән аза.

Күпме ашатсаң да, урман хайваны урманга бага.

Күз курка, кул эшли.

Кемнең арбасына утырырсың, шуның җырын җырларсың.

Күп күрерсең, күп белерсең.

Кул кулны юа, кул битне юа.

Киткән кыздан кучарка да курка.

Кем эшләми, ул ашамый.

Келәнчегә яз яхшы, мактанырга ят яхшы.

Кайсы бармагыңны капсаң, шул авырта.

Көлмә кешедән, үз авызың өшегән.

Кызым сиңа әйтәм, килен син тыңла.

Кискән әпәй, кире ябышмый.

Килен каниш туфрагы.

Карт алаша буразнаны бозмый, тирән дә сукаламый.

Кызлы кыздан көлмәсен, уллы улдан көлмәсен.

Кеше күрке- кием, тал күрке-яфрак.

Керпе дә үз баласына йомшагым дип әйтә.

Күп сөйләгән күп күрә.

Кемгә төшкән, шул пешкән.

Кунакка туеп бар, түшәм икмәкне куеп бар.
Кунак хужанын
Кострюленә күрә капкачы.

Малга-хуҗа, улга ата кирәк.

Мүкләнгән таш астына су акмый.

Мич җылысы җылытмый-җан җылысы җылыта.

Март - сыер мөгезе шарт.

Менмә тайны, биертерсең.

Нечкә кия сөйгәнен, калын кия сыйганын.

Нәрсә чәчерсең, шуны урырсың.

Олы олны белми, ата кызны белми.

Олы яштән, тары колактан.

Олыны олыласаң,олылык күрерсең.

Сүзең белән эшең бер булсын.

Сыерлар су эчкәндә,бозаулар боз ялый.

Туа булмый, тора була.

Тел сөяксез, ни әйтсәң дә бегелә.

Тиз тапкан тиз югала, тәмле дә булмый.

Тешләгәннең артында тор, типкәннең алдында тор

күз курка, кул эшли.

Җиде кат үлчә ,бер кат кис. Биш әйткәнче бер эшлә . Кыңгыр эш кырык елдан соң да беленә. Ялкау бер эш эшли белә :чалкан ятып мышный белә. Биш кат ишеткәнче, бер кат күрергә кирәк.

вы крутые