Стихи мусы джалиля на татарском языке

. Рәхмәт “Кыш бабай”
Кыш бабай килгән,
Ап-ак тун кигән.
Көтә кем генә
Чыгар дип өйдән.

Чыксаң чеметә,
Чыксаң чеметә
Менә шул аның
Бөтен эше дә.

ЯУЛЫК

Аерылганда миңа йөрәк дустым
Бүләк итте ефәк яулыгын;
Мин ярама яптым ул яулыкны
Басар өчен агышын канымның.

Кан табыннан куе кызыл төстә
Яулык минем йөрәк турында,
Сөйли миңа аның җылы назы
һәм ялкынлы сөюе турында.

Мин чикмәдем, дускай, бер карыш та,
Батырларча алга атладым.
Яулык шаһит: сине һәм илемне
Йөрәк каным белән сакладым.

«Кызыма»
Шаян кызым син минем,
Тан йолдызым син минем,
Йорэгемдэ кабынган
Шатлык жырым син минем.
Синен гомерен жыр булып
Янрар бэхет илендэ,
Йолдыз булып янарсын
Син туган ил кугендэ.
Таннан торып бакчада
Син уйнадын конозын.
Аргансындыр, кил, кызым,
Йокла инде, йолдызым!
Источник: http://doshvozrast.ru/konspekt/razvrech78.htm

Җырларым

Җырларым, сез шытып йөрәгемдә
Ил кырында чәчәк атыгыз!
Күпме булса сездә көч һәм ялкын,
Шулкадәрле җирдә хаккыгыз!

Сездә минем бөтен тойгыларым,
Сездә минем керсез яшьләрем.
Сез үлсәгез, мин дә онтылырмын,
Яшәсәгез, мин дә яшәрмен.

Мин кабыздым җырда ялкын итеп
Йөрәгем һәм хаклык кушканны.
Җырым белән дусны иркәләдем,
Җырым белән җиңдем дошманны.

Алдый алмас мине түбән ләззәт,
Вак тормышның чуар пәрдәсе,
Шигъремдәге чынлык, ут һәм сөю —
Яшәвемнең бөтен мәгънәсе.

Үлгәндә дә йөрәк туры калыр
Шигъремдәге изге антына.
Бар җырымны илгә багышладым,
Гомремне дә бирәм халкыма.

Җырлап үттем данлы көрәш кырын,
Җырлап килдем тормыш языма.
Соңгы җырым палач балтасына
Башны тоткан килеш языла.

Җыр өйрәтте мине хөр яшәргә
Һәм үләргә кыю ир булып.
Гомрем минем моңлы бер җыр иде,
Үлемем дә яңрар җыр булып.