Водгук на верш максіма багдановіча слуцкія ткачыхі
Водгук на верш Максіма Багдановіча
“Слуцкія ткачыхі”
Паэзія Максім Багдановіч з'яуляецца глыбока рэалістычнай, цесна связанай з вызваленчай барацьбой беларускага народа. Любоў да Радзімы — адна з галоўных тэм лірыкі Максім Багдановіч. Ён паказвае моцную прывязанасць простых людзей да Беларусі, да роднай зямлі. Выгнаныя голадам з роднага краю, беззямельныя сяляне жывуць успамінамі аб Радзіме. Тэма любві да Радзімы гучыць і ў вершах, прысвечаных мінуламу Беларусі. У час паездкі ў 1911г. у Вільню Максім Багдановіч пазнаеміўся з рукапісамі старажытных беларускіх кніг. Яго зацікавіла гістарычнае мінулае беларускага народа і пад уражаннем ад іх напісаў верш “Слуцкія ткачыхі” з цыкла “Старая Беларусь”.
Верш "Слуцкія ткачыхі” — адзін з лепшых твораў гэтага цыклу. У ім уваскрашаецца далёкае феадальнае мінулае Беларусі, паказваецца паднявольная праца слуцкіх ткачых у час прыгону.
Вобраз васілька набывае ў вершы абагульняючае значэнне. Ён зліваецца з вобразам Радзімы, становіцца сімвалам народнага мастацтва.
У вершы “Слуцкія ткачыхі” паэт раздумвае над лёсам беларускіх мастакоў і над сутнасцю мастацтва. Гэты верш вельмі прыгожы, у гэтым вершы аўтар пытаецца расказаць пра тое, што сапраўднае мастацтва нельга стварыць пад прымусам. Паясы ператварыліся ў шыдэўры толькі тады, калі ткачыхі ўклалі ў іх сваю душу. Паэт хацеў перадаць на колькі цяжкі быў той час - час прыгону, калі людзі былі не вольныя рабіць тое, чаго хацелася ім . Час, калі прыгонныя людзі цалкам залежалі ад пана, выконвалі толькі тое, што хацелася і падабалася яму:
Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатыя паясы.
Яшчэ аўтар пытаецца сказаць, што роля мастацтва ў жыцці народа вельмі важна. У гэтым вершы апісваецца картіна роднай зямлі, дзе ткачыха заміж пярсіцкага ўзора” шые “цвяток радзімы васілька”:
Цямнее край зубчаты бора…
І тчэ, забыўшыся, рука,
Заміж персідскага ўзора,
Цвяток радзімы васілька.
Гэты верш трэба чытаць з паузамі, пасля кожнай стракі, з трохі жаласнай інтанацыяй.
У вершы вельмі шмат супрацьпастаўленняў. Я думаю, што у гэтым вершы аўтар вельмі падрабязна апісаў тую цяжкую працу, якая была ў той час.
Самый нормальный ответ за всю мою жизнь.
Максім Багдановіч нарадзіуся у Мінску у 1891 годзе. Раннія дзіцячыя гады правёу у Гродна, пасля жыу і вучыуся у Ніжнім Ноугарадзе і Яраслаулі. Скончыу юрыдычны ліцэй і восенню 1916 года пераехау у Мінск. Цяжкая хвароба прымусіла яго ехаць у Ялту, дзе ён і памёр у 1917 годзе. Яго вершы мне падабаюцца тым, што іх лёгка і цікава чытаць.
У вершы гаворыцца аб слуцкіх ткачыхах, якія ткуць залатыя паясы не па сваёй волі. Аутар іх шкадуе, аб чым гавораць строкі: "Яны, бяздольныя, узяты ткаць залатыя паясы", ш "Тчэ, забыушыся, рука". Гэты верш трэба чытаць з паузамі, пасля кожнай стракі, з трохі жаласнай інтанацыяй.
Я думаю, што зараз гэты верш не актуален, таму што зараз большая частка людзей ідуць на працу самі, каб зарабляць грошы. А у час Максіма Багдановіча, гэты верш быу вельмі актуальны і сваечасовы
а были ли эти слуцкие ткачихи то??? которые ткали слуцкие пояса? второе? может это просто ткачество как домашняя работа .. то в чем их тяжесть .. всякая работа в быту не сахар .. так чт в свое время богданович так хотел показать какие бедные и несчастные, что решил .. вместо ткачей .. которые зарабатывали не малые деньги, заменить на ткачих, которые ...вобщем опять какая то ложь .. хотя можно все списать на этакий творческий замысел .
везде одно и тоже