Якими спосабами Юрий Горау имкнецца затрымаць дзяучыну

Нам як быццам усё роўна — усім лянота перакладаць тое, што ты напісаў.

Ты нешта блытаеш. Гэта Пара-Леановіч адмовіўся перапраўляць яе, спаслаўшыся на загад генерала і небяспечнае надвор'е. Жанчына ўмольвала яго, кажучы, што кожная хвіліна прамаруджвання - гэта лішнія маральныя пакуты для асуджанага. Гараў прапанаваў пераправіць яе сам, але Пара-Леановіч забараніў.
Жанчына ў роспачы спрабавала заклікаць да чалавечнасці капітана.
Але Пара-Леановіч заставаўся непахісным. А вось Гораў быў узрушаны бесчалавечнасцю свайго начальніка.

Як толькі настала поўнач, Юрась Горау пачаў здзіўляць дзяўчыну, заклікаючы яе да увагі незвычайным чынам. Ён падкраўся да яе ззаду і лёгка дакрануўся да яе пляча, каб яна ачнулася. Затым ён сказаў ёй:

— Проч, дзяўчына! Нам трэба крыху пагаварыць.

Дзяўчына спалохалася, але Юрась схапіў яе за руку, каб яна не збегла.

— Не бойся, я не хачу табе шкоды. Мы проста патрэбна пагаварыць пра нешта важнае.

Дзяўчына паглядзела на яго з непаразуменнем, але пачала слухаць, калі Юрась пачаў гаварыць.