Пословицы на казахском языке о природе

ПОСЛОВИЦЫ О ПРИРОДЕ

1. Үлкен суыққаға мұрынды сақта.
(Береги нос в большой мороз).

2. Су қалалық ақты – жазғытұрымды әкелдi.
(Вода с гор потекла – весну принесла).

3. Жанында күн ыстықтап тұр, жақсылықты ананың жанында.
(При солнышко тепло, при матушке добро).

4. Сумен сәуiр, шөппен қинал.
(Апрель с водой, май с травой).

5. Жыл желтоқсанды аяқтайды –
Қысты бастайды.
(Декабрь год кончает – зиму начинает).

6. Су аққан жерінен ағады,
Шөп шыққан жеріне шығады.
(Вода течет, где всегда текла. ю
Трава растет, где всегда росла).

7. Жақсы туса – елдің ырысы,
Жаңбыр жауса – жердің ырысы.
(Дождь с небес проливается – счастье на землю спускается,
хороший человек рождается – счастье народу является).

8. Бір ағаш кессең, орнына он ағаш отырғыз.
(Если дерево срубил одно, десять посади вместо него).

9. Тамшыдан тама берсе, дария болар.
(Капля за каплей собирается, река появляется).

10. Бұлақ болмаса, өзен болмас еді.
(Если б не источник, засохла бы река).